Bokmålsordboka
mose 1
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en mose | mosen | moser | mosene |
Походження
norrønt mosi; beslektet med myrЗначення та вживання
- fellesbetegnelse for tre rekker (1 av små sporeplanter uten røtter og ledningsvev
Приклад
- tette veggene med mose
- som etterledd i ord som
- bjørnemose
- bladmose
- levermose
Приклад
- sette seg ned i den myke mosen
- som etterledd i ord som
- islandsmose
- reinmose
Фіксовані вирази
- gro mose påvære ubevegelig altfor lenge;
være utdatert eller preget av stillstand- har du tenkt å sitte der til det gror mose på deg?
- et ord som det var begynt å gro mose på
- ugler i mosennoe mistenkelig;
noe som ikke stemmer