Bokmålsordboka
mineral
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
et mineral | mineralet | mineralmineraler | mineralamineralene |
Походження
av middelalderlatin mineral(e), av minera ‘metallåre’; beslektet med mine (2Значення та вживання
- fast, uorganisk stoff av ensartet kjemisk sammensetning som fins i jordskorpa
Приклад
- bergartene er oppbygd av mineraler;
- feltspat og kvarts er mineraler
- grunnstoff som en må tilføre kroppen gjennom mat og drikke
Приклад
- vitaminer og mineraler er viktig for helsa vår