Bokmålsordboka
legitimasjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en legitimasjon | legitimasjonen | legitimasjoner | legitimasjonene |
Походження
fra franskЗначення та вживання
- det å legitimere (seg)
- papir (5) som stadfester hvem en er
Приклад
- be om legitimasjon