Bokmålsordboka
krutt
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
et krutt | kruttet | krutt | kruttakruttene |
Походження
av lavtysk krut, kortform av bussenkrut ‘børsekrydder’Значення та вживання
- eksplosivt stoff som blant annet brukes til drivmiddel i skytevåpen
Приклад
- kuler og krutt
- som etterledd i ord som
- løskrutt
- i overført betydning: kraft, energi
Приклад
- en kar med krutt i;
- en sak med mye politisk krutt
Фіксовані вирази
- holde kruttet tørtvære forberedt på kamp
- ikke ha funnet opp kruttetvære dum eller godtroende
- ikke spare på kruttetikke være tilbakeholden med å bruke sterke virkemidler;
komme med sterke uttalelser- han sparte ikke på kruttet da han fortalte om det som hadde skjedd
- skyte med løst kruttkomme med sterke, men uholdbare påstander