Bokmålsordboka
kjeft
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en kjeft | kjeften | kjefter | kjeftene |
Походження
norrønt keptrЗначення та вживання
- munn på dyr eller menneske;trut
Приклад
- hunden kom mot dem med fråden om kjeften;
- ha kjeften full av mat;
- få seg en på kjeften
- munn som taleorgan;
Приклад
- stoppe kjeften på noen;
- ikke tore åpne kjeften
- skjenn, kjefting
Приклад
- bruke kjeft;
- få kjeft
- fremste del på grave- eller griperedskap;vid åpning;gap
Приклад
- den svære kjeften på gravemaskinen;
- kjeften på en tang
- egg (1, 1) på øks
Фіксовані вирази
- ha det i kjeftenvære god til å prate, men ikke til å handle
- holde kjefttie, slutte å snakke;
ikke fortelle- hold kjeft!
- ikke en kjeftikke noen;
ingen- det var ikke en kjeft å se
- passe kjeftenvære forsiktig med hva en sier
- være stor i kjeftenbruke sterke ord;
være skrytete