Bokmålsordboka
kile 1
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en kile | kilen | kiler | kilene |
Походження
av lavtysk kilЗначення та вживання
- redskap laget av et avlangt stykke av tre, metall eller lignende med en egg (1, 1) i den ene enden;
Приклад
- dele steinblokker med kiler;
- feste øksa til skaftet med en kile
- i overført betydning: noe som skiller
Приклад
- slå en kile inn i idyllen
- noe som er formet som et trekantet stykke
Приклад
- sy inn en kile i kjolelivet;
- eiendommen dannet en kile mellom elva og veien
- bolt mellom to maskindeler som kan løses opp
- skrifttegn i kileskrift