Bokmålsordboka
kausjonere
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å kausjonere | kausjonerer | kausjonerte | har kausjonert | kausjoner! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
kausjonert + іменник | kausjonert + іменник | den/det kausjonerte + іменник | kausjonerte + іменник | kausjonerende |
Походження
jamfør kausjonЗначення та вживання
- gi garanti for at noen kan betale gjelden sin;stille kausjon (1)
Приклад
- svigerforeldrene kausjonerte for dem
- om utenlandske forhold: stille kausjon (2) for en person slik at vedkommende slippes løs fra varetekt