Bokmålsordboka
aber
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et aber | aberet | aberabere | aberaaberne |
Походження
fra tysk ‘men’Значення та вживання
hake (2, 2), ulempe, uheldig forhold, men (2
Приклад
- det er et aber ved saken;
- aberet er at dette er kostbart