Bokmålsordboka
karate
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en karate | karaten | karater | karatene |
Походження
fra japansk , av kara ‘åpen’ og te ‘hånd’Значення та вживання
japansk kampsport uten våpen, med raske slag og spark
Приклад
- han er nordisk mester i karate