Bokmålsordboka
karakter
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en karakter | karakteren | karakterer | karakterene |
Походження
gjennom fransk; fra gresk kharakter, av kharassein ‘risse inn’Значення та вживання
- kjennetegn, særpreg
Приклад
- debatten fikk karakter av munnhoggeri;
- øverst skifter dalføret karakter
- psykisk egenskap;
Приклад
- ha en sterk karakter
- person eller figur i film, teaterstykke eller roman;
Приклад
- i romanen opptrer bare helstøpte karakterer;
- karakterene i filmen føles så ekte
- mål på skoleprestasjoner
Приклад
- gi karakterer;
- få gode karakterer til eksamen