Bokmålsordboka
kanon 2
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en kanon | kanonen | kanoner | kanonene |
Вимова
kanoˊnПоходження
av italiensk cannone, opprinnelig’stort rør', av canna ‘rør’; beslektet med kanalЗначення та вживання
- artillerivåpen som skyter med flat kulebane
Приклад
- fyre av en kanon
- hardt skudd i ballspill
Приклад
- sende inn en kanon oppe i vinkelen
- toppfolk (for eksempel i idrett eller politikk)
Приклад
- alle de store kanonene stilte til start
Фіксовані вирази
- løs kanonperson som handler på uforutsigelig måte
- han blir beskrevet som en løs kanon på dekk;
- hun er en løs kanon som ikke lar seg kontrollere
- skyte spurv med kanonerbruke for sterke midler mot en veik motstander eller i en liten sak
- som skutt ut av en kanonmed svært stor fart