Bokmålsordboka
inflammere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å inflammere | inflammerer | inflammerte | har inflammert | inflammer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| inflammert + іменник | inflammert + іменник | den/det inflammerte + іменник | inflammerte + іменник | inflammerende |
Походження
av latin inflammare ‘antenne’Значення та вживання
i medisin: gjøre betent (1);
gå betennelse i