Bokmålsordboka
impuls
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en impuls | impulsen | impulser | impulsene |
Походження
av latin impulsus ‘støt, tilskyndelse’, av impellere ‘støte til, skyve fram’Значення та вживання
- innskytelse, innfall
Приклад
- handle ut fra en plutselig impuls
- idé eller inspirasjon som setter i gang en utvikling eller prosess
Приклад
- de er påvirket av impulser fra utlandet;
- skifte miljø og få nye impulser
- kortvarig støt av elektrisk energi;
- i fysikk: produkt av en kraft og den tiden kraften virker;