Bokmålsordboka
imperium
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et imperium | imperiet | imperier | imperiaimperiene |
Походження
fra latin ‘makt, herredømme’Значення та вживання
- større område eller rike som er dominert av en sentralmakt og kan bestå av ulike folk, land og kulturer;
Приклад
- det britiske imperiet;
- det romerske imperiet
- større foretak som er kontrollert av én person, familie eller gruppe, og som har stor økonomisk makt
Приклад
- bygge opp sitt eget imperium av selskaper