Bokmålsordboka
hyppig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| hyppig | hyppig | hyppige | hyppige |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| hyppigere | hyppigst | hyppigste |
Походження
av lavtysk hüpig, opprinnelig ‘tallrik’; beslektet med hopЗначення та вживання
som gjentar seg eller skjer ofte
Приклад
- hyppige reiser til utlandet;
- han er en hyppig gjest hos oss
- brukt som adverb
- det skjer hyppig