Bokmålsordboka
hjemmel, heimel
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en heimel | heimelen | heimler | heimlene |
| en hjemmel | hjemmelen | hjemler | hjemlene |
Походження
norrønt heimild, av heimr ‘hjem’, jamfør heimill adjektiv ‘som en har rett til å ha’; av hjem (1Значення та вживання
- (dokument som gir) lovlig atkomst til eller besittelse av noe
Приклад
- ha hjemmel på noe
- rettsgrunnlag, løyve (1, 2)
Приклад
- ha hjemmel for noe;
- med hjemmel i gjeldende lov
- kilde for opplysning;bevis for påstand
Приклад
- et gammelt eiendomskart var viktigste hjemmel for saksøkeren