Bokmålsordboka
hentyde
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å hentyde | hentyder | hentyda | har hentyda | hentyd! |
| hentydet | har hentydet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| hentyda + іменник | hentyda + іменник | den/det hentyda + іменник | hentyda + іменник | hentydende |
| hentydet + іменник | hentydet + іменник | den/det hentydede + іменник | hentydede + іменник | |
| den/det hentydete + іменник | hentydete + іменник | |||
Значення та вживання
Приклад
- hun gikk langt i å hentyde at mannen var skyldig
Фіксовані вирази
- hentyde tillede tanken inn på;
indirekte peke på;
sikte til- han skjønte hva hun hentydet til