Bokmålsordboka
grus
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en grus | grusen | gruser | grusene |
Походження
fra lavtysk; beslektet med grut og grynЗначення та вживання
masse av småstein eller knuste korn (4) fra større steiner (med en kornstørrelse mellom 2 og 60 mm);
naturlig blanding av sand og småstein
Приклад
- legge grus på veien;
- strø grus på isen
Фіксовані вирази
- i grusi en tilstand av ødeleggelse;
i ruiner- byens sentrum ble lagt i grus;
- sykehus og skoler er bombet i grus;
- turistnæringen er lagt i grus;
- en tilværelse som har falt i grus