Bokmålsordboka
gjette
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å gjette | gjetter | gjetta | har gjetta | gjett! |
| gjettet | har gjettet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| gjetta + іменник | gjetta + іменник | den/det gjetta + іменник | gjetta + іменник | gjettende |
| gjettet + іменник | gjettet + іменник | den/det gjettede + іменник | gjettede + іменник | |
| den/det gjettete + іменник | gjettete + іменник | |||
Походження
av eldre dansk gæde; samme opprinnelse som norrønt getaЗначення та вживання
tenke seg til;
anta, tippe
Приклад
- gjette gåter;
- gjett hvem jeg traff i dag!
- du gjetter det aldri;
- jeg gjettet meg til det;
- gjette riktig;
- gjett om jeg ble glad!