Bokmålsordboka
gjengjelde
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å gjengjelde | gjengjelder | gjengjeldte | har gjengjeldt | gjengjeld! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| gjengjeldt + іменник | gjengjeldt + іменник | den/det gjengjeldte + іменник | gjengjeldte + іменник | gjengjeldende |
Походження
jamfør dansk -gjelde; samme opprinnelse som norrønt gjalda ‘betale, hevne’, opprinnelig ‘betale tilbake’Значення та вживання
besvare en handling med en lignende handling;
gjøre gjengjeld
Приклад
- gjengjelde ondt med godt;
- jeg gjengjelder følelsene dine;
- de gjengjeldte angrepet