Bokmålsordboka
førerkort
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
et førerkort | førerkortet | førerkort | førerkortaførerkortene |
Значення та вживання
skriftlig tillatelse av offentlig myndighet til å føre motorkjøretøy
Приклад
- ta førerkort;
- få inndratt førerkortet;
- ha førerkort for klasse B