Bokmålsordboka
fusjonere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å fusjonere | fusjonerer | fusjonerte | har fusjonert | fusjoner! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| fusjonert + іменник | fusjonert + іменник | den/det fusjonerte + іменник | fusjonerte + іменник | fusjonerende |
Значення та вживання
- smelte sammen ved fusjon (1)
Приклад
- atomkjernene fusjonerer
- gå sammen i en fusjon (2)
Приклад
- begge bankene ønsket å fusjonere
- brukt som adjektiv
- et fusjonert universitet