Bokmålsordboka
fascinere, fasinere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å fascinere | fascinerer | fascinerte | har fascinert | fasciner! |
| å fasinere | fasinerer | fasinerte | har fasinert | fasiner! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| fascinert + іменник | fascinert + іменник | den/det fascinerte + іменник | fascinerte + іменник | fascinerende |
| fasinert + іменник | fasinert + іменник | den/det fasinerte + іменник | fasinerte + іменник | fasinerende |
Вимова
fasineˊreПоходження
fra latin ‘forhekse’Значення та вживання
vekke sterk interesse;
fengsle sterkt
Приклад
- bildet fascinerer meg
- brukt som adjektiv
- et fascinerende menneske;
- en fascinerende tanke