Bokmålsordboka
element
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et element | elementet | elementelementer | elementaelementene |
Походження
av latin elementum ‘grunnemne, grunnsetning’Значення та вживання
- i kjemi: grunnstoff (1)
- i antikkens naturvitenskap: urstoff
- del av en helhet;
Приклад
- elementene i produksjonen;
- de prefabrikkerte elementene stod på lageret;
- hun er et bærende element i laget
- særlig i flertall: personer som hører til i et samfunnslag, en organisasjon eller lignende
Приклад
- destruktive elementer;
- misfornøyde elementer
- særlig i flertall: naturkrefter
Приклад
- kjempe mot elementene
- i fysikk: apparat som gir elektrisk strøm ved kjemiske prosesser;bestanddel i et elektrisk batteri
- i matematikk: del av en mengde (3)
Фіксовані вирази
- de fire elementerjord, vann, luft og ild
- det våte elementvann, væske; sjø, hav
- i sitt rette elementi sitt naturlige miljø;
der en trives