Bokmålsordboka
rutinemessig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| rutinemessig | rutinemessig | rutinemessige | rutinemessige |
Значення та вживання
- som er preget av gjentakelse og automatikk
Приклад
- mye av arbeidet er rutinemessig og krever liten konsentrasjon;
- det ukentlige, rutinemessige vedlikeholdet av utstyret
- som er gjort etter gjeldende rutine (2) eller fastlagt framgangsmåte
Приклад
- politiet tok en rutinemessig blodprøve