Bokmålsordboka
dramatisere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å dramatisere | dramatiserer | dramatiserte | har dramatisert | dramatiser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| dramatisert + іменник | dramatisert + іменник | den/det dramatiserte + іменник | dramatiserte + іменник | dramatiserende |
Походження
fra fransk; av dramaЗначення та вживання
- gi dramatisk form;bearbeide (prosatekster) for scenen
Приклад
- dramatisere eventyr
- i overført betydning: gjøre spennende
Приклад
- dramatisere hverdagshendinger