Bokmålsordboka
disippel
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en disippel | disippelen | disipler | disiplene |
Походження
av latin discipulus ‘elev, følgesvenn’Значення та вживання
- tilhenger av en som forkynner en ny religiøs lære
Приклад
- Jesus og de tolv disiplene;
- en Jesu disippel
- person som har en annen som forbilde og er sterkt påvirket av ham eller henne
Приклад
- være en disippel av Rembrandt;
- skitreneren og hennes disipler