Nynorskordboka
veksel
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein veksel | vekselen | vekslar | vekslane |
Opphav
frå tysk ‘endring’; i tyding 1 etter italiensk (lettera di) cambio ‘veksel(brev)’Tyding og bruk
- dokument der underskrivaren (trassenten) oppmodar ein annan (trassaten) om å betale ein viss sum innan ei viss tid til den rette vekselhavaren (remittenten);dokument der underskrivaren sjølv tek på seg å betale ein viss sum innan ei viss tid til ein annan
Døme
- ferde ut, trekkje ein veksel på ein bank;
- akseptere, endossere, diskontere, prolongere, honorere, løyse inn ein veksel
- tverrgåande, stutt bjelke i bygningskonstruksjon
Faste uttrykk
- [trekkje|dra] vekslar påkrevje mykje av