Nynorskordboka
søyle 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei søyle | søyla | søyler | søylene |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
- loddrett, frittståande stolpe (1, 1), oftast av rund eller kantete stein, med berande eller dekorativ funksjon;
Døme
- taket kvilte på søyler;
- eit gresk tempel med doriske søyler
- noko som liknar ei søyle (1, 1)
Døme
- røyken stod som ei søyle;
- lage eit diagram med søyler
- i overført tyding: viktig del av noko;berande kraft, sentral skikkelse
Døme
- han er ei søyle i det lokale kulturlivet