Nynorskordboka
godkjenne
godkjenna
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å godkjennaå godkjenne | godkjenner | godkjende | har godkjent | godkjenn! |
| godkjente |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| godkjend + substantiv | godkjent + substantiv | den/det godkjende + substantiv | godkjende + substantiv | godkjennande |
| godkjent + substantiv | den/det godkjente + substantiv | godkjente + substantiv | ||
Tyding og bruk
stadfeste som gyldig eller god nok;
Døme
- godkjenne rekneskapen;
- godkjenne planen;
- røykvarslaren er godkjend av kontrollen;
- få godkjend karakter