Nynorskordboka
fullmåne
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein fullmåne | fullmånen | fullmånar | fullmånane |
Tyding og bruk
(tid, stadium med) måne der ein ser heile sirkelen opplyst
Døme
- fullmånen lyser;
- det er fullmåne i dag;
- ved fullmåne