Nynorskordboka
umyndig
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
umyndig | umyndig | umyndige | umyndige |
Tyding og bruk
- fråteken retten til å rå over formuen sin og gjere bindande avtaler;
Døme
- han vart erklært umyndig
- som ikkje har makt til å rå over eigen lagnad;
Døme
- politisk umyndig;
- kjenne seg umyndig