Nynorskordboka
tull 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tull | tullen | tullar | tullane |
Opphav
av tulle (3Tyding og bruk
- noko som er tulla saman;bylt, bundel, knyte
Døme
- ein tull med klede
- kringgang, ring, kvervel
Døme
- springe i tull
- (spel til ein slags) stutt dans;stutt melodi;stutt song
- krull, rull;karde
Døme
- spinne tullar
- person med skort på kunnskap eller vit;tulling;tåpe, tosk