Nynorskordboka
snerk, snerke 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein snerk | snerken | snerkar | snerkane |
| ein snerke | |||
Opphav
samanheng med snare (2Tyding og bruk
tynn skorpe;
inntørka, skrokken hinne (til dømes på kokt mjølk eller suppe)