Nynorskordboka
skubbe
skubba
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skubbaå skubbe | skubbar | skubba | har skubba | skubb!skubba!skubbe! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skubba + substantiv | skubba + substantiv | den/det skubba + substantiv | skubba + substantiv | skubbande |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
Døme
- skubbe nokon til sides;
- skubbe til kvarandre
Døme
- skubbe seg på handa