Artikkelside

Nynorskordboka

lukt 1

substantiv hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ei lukt	lukta	lukter	luktene

Opphav

norrønt lukt, frå lågtysk , opphavleg ‘luftstraum’; same opphav som luft og loft

Tyding og bruk

(eigenskap hos stoff i gassform til) påverknad på luktecellene;
duft (1), ange (1
Døme
- lukta av nysteikt brød;
- det er ei vond lukt her;
- lukta reiv i nasen
- - godlukt
  - matlukt
  - skitlukt
luktesans
Døme
- miste lukt og smak på grunn av forkjøling