Nynorskordboka
jamføre
jamføra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å jamføraå jamføre | jamfører | jamførte | har jamført | jamfør! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| jamført + substantiv | jamført + substantiv | den/det jamførte + substantiv | jamførte + substantiv | jamførande |
Opphav
av svensk jämföraTyding og bruk
Døme
- jamføre april med mai;
- jamføre by og land
- i imperativ (1, 2) i tekst: sjå;forkorta jf.
Døme
- inndelinga er som før, jamfør side 106 ovanfor