Bokmålsordboka
anordne
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å anordne | anordner | anordna | har anordna | anordn!anordne! |
| anordnet | har anordnet | |||
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| anordna + substantiv | anordna + substantiv | den/det anordna + substantiv | anordna + substantiv | anordnende |
| anordnet + substantiv | anordnet + substantiv | den/det anordnede + substantiv | anordnede + substantiv | |
| den/det anordnete + substantiv | anordnete + substantiv | |||