Nynorskordboka
utenkjeleg, utenkeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| utenkeleg | utenkeleg | utenkelege | utenkelege |
| utenkjeleg | utenkjeleg | utenkjelege | utenkjelege |
Tyding og bruk
som ein ikkje kan tenkje seg;
Døme
- halde noko for utenkjeleg;
- det er (ikkje) utenkjeleg at dei kjem