Nynorskordboka
tiltale 2
tiltala
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å tiltalaå tiltale | tiltalartiltaler | tiltalte | har tiltalt | tiltal! |
| tiltalar | tiltala | har tiltala | tiltal!tiltala!tiltale! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| tiltalt + substantiv | tiltalt + substantiv | den/det tiltalte + substantiv | tiltalte + substantiv | tiltalande |
| tiltala + substantiv | tiltala + substantiv | den/det tiltala + substantiv | tiltala + substantiv | |
Opphav
jamfør tale (2Tyding og bruk
- vende seg til;rette ord til
Døme
- dei tiltalte kvarandre med etternamn
Døme
- bli tiltalt for drap
- verke lokkande;jamfør tiltalande
Døme
- kjenne seg tiltalt av noko