Artikkelside

Nynorskordboka

mon, monn

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein monmonenmonarmonane
monermonene
ein monnmonnenmonnarmonnane
monnermonnene

Opphav

norrønt munr; samanheng med minne (1 og mone

Tyding og bruk

  1. hjelp, verknad, gagn, nytte, føremon
    Døme
    • sjå seg mon i noko;
    • gjere ein innsats som det er mon i;
    • det gjer mon
  2. glede, hugnad, lyst
  3. mål, grad, utstrekning
    Døme
    • ein mon større;
    • i stor mon;
    • i liten mon;
    • i nokon mon;
    • i same mon
  4. endring, tilvekst, auke;
    skilnad
    Døme
    • sjå mon på graset kvar dag

Faste uttrykk

  • [ha|synast|tykkje] mon i
    like eller setje pris på
  • alle moner dreg
    kvart tilskot hjelper
  • gjere noko [på|for] mon
    gjere noko med vilje eller på trass
  • ta sin mon igjen
    ta rikeleg att det forsømde