Nynorskordboka
æregjerrig, ærgjerrig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| æregjerrig | æregjerrig | æregjerrige | æregjerrige |
| ærgjerrig | ærgjerrig | ærgjerrige | ærgjerrige |
Походження
etter lågtysk; tyskЗначення та вживання
- som trår etter ære;som har sterk trong til å kome seg fram i verda
- ein æregjerrig person
- òg: som vitnar om slik trong til ære, som gjev uttrykk for høge mål
- ein æregjerrig plan