Nynorskordboka
vikar
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein vikar | vikaren | vikarar | vikarane |
Походження
latin vicarius ‘som kjem i staden for’Значення та вживання
person som mellombels tek over ei stilling, eit embete for ein annan
Приклад
- skaffe, halde vikar;
- ha berre vikarar til lærarar