Nynorskordboka
ur 2
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit ur | uret | ur | ura |
Походження
frå lågtysk, same opphav som gresk og latin hora; samanheng med år (3Значення та вживання
apparat eller mekanisme som viser tid på døgnet
Приклад
- uret i tårnet;
- forretning for ur og optikk
- som etterledd i ord som
- armbandsur
- solur
- stemplingsur
- veggur
- vekkarur