Nynorskordboka
ur 4
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
eit ur | uret | ur | ura |
Походження
frå lågtysk, same opphav som gresk og latin hora; samanheng med år (3Значення та вживання
apparat eller mekanisme som viser tid på døgnet, av skiftande prinsipp, form og bruk
Приклад
- uret i tårnet;
- forretning for ur og optikk
- som etterledd i ord som
- armbandsur
- lommeur
- solur
- stemplingsur
- veggur
- vekkarur