Nynorskordboka
univers
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit univers | universet | univers | universa |
Походження
frå latin, av universus ‘altomfattande’Значення та вживання
- jorda og alt som eksisterer i verdsrommet;
Приклад
- forske ut universet
- heilskap av røynsler, tankar eller førestillingar som pregar ein person, ei gruppe eller eit miljø
Приклад
- Edvard Griegs musikalske univers;
- leve i sitt eige univers
- oppdikta verd
Приклад
- figurane i Kjell Aukrusts univers