Nynorskordboka
uniformere
uniformera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å uniformeraå uniformere | uniformerer | uniformerte | har uniformert | uniformer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| uniformert + іменник | uniformert + іменник | den/det uniformerte + іменник | uniformerte + іменник | uniformerande |
Значення та вживання
- presse inn i same mønster;einsretta
Приклад
- uniformere samfunnet
- brukt som adjektiv:
- uniformerte synspunkt