Nynorskordboka
tut 1
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein tut | tuten | tutar | tutane |
Походження
samanheng med tyte (1; tyte (3 og tytebærЗначення та вживання
- røyr- eller renneforma framspring på behaldar til å helle væske gjennom
Приклад
- tuten på kanna, flaska, mugga
- trektforma opning for lyden på blåseinstrument, gammaldags grammofon o a
- trut, (spiss) munn
Приклад
- kysse nokon på tuten;
- gjere tut – lage trutmunn