Nynorskordboka
turnere
turnera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å turneraå turnere | turnerer | turnerte | har turnert | turner! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| turnert + іменник | turnert + іменник | den/det turnerte + іменник | turnerte + іменник | turnerande |
Походження
gjennom fransk, frå latin tornare ‘vende, dreie’, i tyding 1 jamfør norrønt turnera, i tyding 2 nylaging etter turné; samanheng med tur (1 og turnusЗначення та вживання
- vere med i turnering
- reise på turné
Приклад
- gruppa turnerer i Nord-Noreg
- forme (ein replikk), vende eller svare på (ein replikk) på ein viss (elegant, snedig) måte
Приклад
- turnere svaret, replikken med stort vidd
- snu på eller meistre elegant
Приклад
- turnere situasjonen