Nynorskordboka
termin
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein termin | terminen | terminar | terminane |
Походження
frå tysk; av latin terminus ‘grense’Значення та вживання
- avgrensa tidsrom
Приклад
- butikken gjekk i pluss i første termin
- som etterledd i ord som
- budsjettermin
- forskingstermin
- fastsett tidsfrist;
Приклад
- avdraga er fordelte på fleire terminar
- sum (avdrag eller renter) som ein skal betale innan termin (2)
Приклад
- betale førre termin
- rekna dato for fødsel (1)
Приклад
- ho har termin i slutten av juni;
- barnet kom to dagar før termin