Nynorskordboka
supplere
supplera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å suppleraå supplere | supplerer | supplerte | har supplert | suppler! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| supplert + іменник | supplert + іменник | den/det supplerte + іменник | supplerte + іменник | supplerande |
Походження
frå latin ‘fylle opp’Значення та вживання
gjere meir fullstendig;
Приклад
- supplere boksamlinga;
- dei to supplerer kvarandre;
- komiteen kan supplere seg sjølv
- brukt som adjektiv:
- gje nokre supplerande opplysningar